Week 4 - Terug?!

Eindelijk is Michiel van de bloedverdunners af en enkele dagen later krijgen we de uitslag van de scan in het ZH. De tromboflebitis is flink afgenomen en dat is goed nieuws. De uitslag van het bloedonderzoek stemt ons minder. Er is een erfelijke afwijking met mogelijke kans op trombose gevonden. Komende tijd moet Michiel nog door met de steunkous. Deze wordt speciaal op maat gemaakt en het valt ons tegen als we horen dat de doorlooptijd tien dagen is. Hoezo is dit niet eerder gezegd? Gelukkig vermaken we ons nog goed in eigen land. We doen steeds mooiere ontdekkingen en we hebben veel geluk met het weer.

Houten
Direct na aankomst stappen we op de fiets. We hebben wat nuttige dingen nodig. In 2018 was Houten dé fietsstad van Nederland. Dat wordt ons snel duidelijk. Dwars door de stad fietsen we op lekker tempo langs groene stroken en diverse winkelcentra. Deze stad is voor ons een grote verrassing. We eten authentiek Indonesisch bij MIRO in Oud Houten. Hier proef je het enthousiasme van eigenaar Ron terug in het eten. Dat hij vorig jaar op televisie was, dat moest Michiel mij wel even influisteren… Ik herken nooit iemand en zeker niet van televisie.

Utrecht
Vanuit de camping gaan we op de fiets naar het ZH. Heen gaat goed en hebben zelfs wat tijd over. Terug via de outdoor winkel midden in de stad is een drama. Alle drukte en hectiek ik ben het niet meer gewend. Ik kijk mijn ogen uit en wordt enorm afgeleid. Vanuit stilstand wil ik rechtsaf het fietspad op en opeens komt van links een hele hoos fietsers. Michiel is snel weg en weet de richting. Hij heeft verdorie een donkerblauwe jas aan en ik ben hem kwijt in de grote massa. Volgende keer mag hij een knalroze hesje aan en outdoor spullen bestel ik voortaan online. Ik ga de stad niet meer in.   

Omrijden
“Je krijgt toch geen stress van een kapot rokje?” reageert Michiel geïrriteerd. De rits van mijn (fiets)rokje is kapot en met zonnig weer in lange broek fietsen is té warm. En ja dit vind ik lichtelijk irritant. Ik bel me suf alle typische ‘schaar’ winkels in de buurt zitten vol. We zijn genoodzaakt een omweg te maken via Heemstede. Inleveren op de heenweg en ophalen als we verder reizen. Inmiddels ben ik erachter dat online bestellen vanaf de camping een stuk sneller is. Dus mijn probleem is opgelost en binnenkort staan we quitte. De steunkous voor Michiel laat zich niet makkelijk overal aanmeten. Dat wordt een extra fietstocht van 16km heen en terug!

Camping De Lakens
Onze bestemming is een leuke camping in de Kennemer duinen vlakbij Bloemendaal. Ik visualiseer een mini camping waar je zo het strand op loopt ... Dat blijkt niet geheel juist. De camping is groot, heel groot. Wij zitten op nummer 813 (!) en de camping is vol. Het is hier net één grote showroom. Met alles uitgestalt en goed te bekijken. En is de eigenaar aanwezig dan komt hij vaak direct naar je toe. Vol trots krijg je de ins en outs te horen over de geweldige luifel, voortent, camper, caravan etc. etc. Je komt niet meer weg. Het is dus echt oppassen! 

Dagelijkse fietsen we door de Kennemer Duinen. Dit is onbeschrijfelijk mooi, de schijnbaar ongerepte natuur en kudde dieren op je pad. Fantastisch! En tja dan die golfbaan, die ligt stil en prachtig verscholen in de vrije natuur. Wat zou ik daar graag een keer willen spelen.