Vive la Sardini en dán?

Na tien dagen Corsica koesteren we de prachtige panorama’s onderweg en de zonnige baaitjes aan de kust. De smalle straten in de dorpen maken het rijden met de camper onmogelijk. Daarbij zien we overal  parkeerterreinen met hoogte beperking. Het is duidelijk dat wij camperaars hier niet gewenst zijn. Helaas zijn er ook nauwelijks fietspaden en flink wandelen lukt ook nog even niet gezien de voeten van Michiel. Een comfortabele camping met een paradijselijk zwembad en een hele lieve camping cat maakt alles goed. En eindelijk tijd om in alle rust flink te kunnen lezen. Ook weer eens fijn! 

Enkele anekdotes ..

Groot licht - Onderweg op Corsica krijgen we opeens groot licht signalen van tegenliggers. Een, twee, drie en nog een. “Ooooh neee, wat nu weer?” Wij zien geen gekke dingen en ons groot licht is uit. Automatisch gaan we langzamer rijden. En moeten dan erg lachen als we de bocht  om zijn. De gendarmerie schiet prompt zelf ook in de lach .. 

Bonjour Sardinië - We zijn net de boot opgereden voor de overtocht naar Sardinië. “Is dit een Franse of Italiaanse boot?” vraagt Michiel. Dan weet ik of  de wc rol mee het dek op moet!” Op Corsica moesten we overal de eigen wc rol mee nemen. In Italië was dat beter geregeld. Het was een van mijn grootste camping frustraties. Maar ook ik ben er noodzakelijkerwijs nu bijna aan gewend.

Vis - “Jéé héé kijk nou een vis. Wat doet die hier?” roept Michiel als hij het water in loopt. De zee in Sardinië is écht helder. Zelfs zo helder dat je elke vis gewoon ziet. Met brilletje op is het nog veel toffer om een kijkje te nemen onder water. Ik zwem zelfs even mee met een school vissen. Ze zijn heel dichtbij. Michiel zag een hele school boven water springen, we zullen nooit weten of dat waar was… 😂

Wintercamping -  Het wordt steeds uitdagender om onze  koers te bepalen. Het wordt regenachtig, snel donker en weinig campings zijn nog open. Qua temperatuur is het nog goed te doen. Dus een duik in zee zit er haast dagelijks nog wel in.  Soms met hoge golven heerlijk! De zon zien we nu om de dag en dit wordt echt minder. Waar  gaan we heen? De warme bestemmingen zijn te van hier om even met een camper naartoe te rijden. In de nieuwsbrief voor camperaars lezen we over de  wintercamping. Dat is het! Onze mindset moet gewoon om. Wintertijd = winterstand! Direct dienen zich allerlei nieuwe mogelijkheden aan… 

En toch, het lukt ons beide niet om de knop al om te zetten. We worden wat stiller en blijven opzoek naar redelijke temperaturen op het vaste land. Kijkende naar de boten die varen vanuit Sardinië komt opeens Barcelona in beeld. Die boot vaart vanuit het noorden 2x per week naar Spanje. Dat is OOK een optie. Daar kun je prima overwinteren én er zijn heel veel golfbanen. We volgen onze intuïtie en gooien het roer om. Spanje here we come. Opluchting alom en de energie begint weer te stromen…

PS zwerfafval - een ding nog vergeten te vertellen. Waar we heel verbaast en geschrokken over zijn is de ongelofelijke hoeveelheid zwerfafval op geheel Sardinië! De uitzichten zijn fantastisch en na elke bocht opnieuw een beeld om vast te leggen. Maar visualiseer nu hierbij dat je met je voeten vlakbij een berg los zwerfvuil of zelfs volle vuilniszakken staat. Echt bizar! Hoe radeloos ben je als je zoveel zooi langs de weg dumpt op zo’n mooi landschap? Het houdt mij bezig wat hier een oplossing voor zou kunnen zijn.